Oemta Dell'Arte 2013
Oemta dell’arte is de naam, het zoveelste zijsprongetje van vzw Oemtata uit de Pastorijstraat. Na jarenlange en ruime aandacht voor in hoofdzaak concerten en poëzielezingen besloten we in 2011 het aanbod tijdens de augustuskermis te verbreden naar andere kunstvormen, zoals videokunst, theater, literatuur, schilderkunst, sculpturen en installaties, klassieke muziek, jazz en performance.
Op zondag 25 augustus kunt u in en rond de Pastorijstraat te Ertvelde genieten van een klein, maar erg veelzijdig kunstenfestival. Op niet minder dan acht locaties tonen we de edele kunsten in zowat al hun gedaantes. U kan makkelijk zelf uw programma samenstellen, de meeste activiteiten lopen meerdere keren. Komt dat zien, komt dat zien!
Welkom vanaf 13u in café Oemtata, performances vanaf 14u. Slechts €7 of €3 per locatie/voorstelling.
Hieronder komt u al meer te weten over heel wat van de deelnemende kunstenaars.
Vragen kan u richten tot pivergauwe@skynet.be of posten op onze Facebookpagina
Oemtapolis: kortfilms
Naar goede gewoonte wordt de bovenverdieping van de Oemtata omgetoverd tot de ‘Oemtapolis’. Je kan er op ieder moment binnen en buiten wandelen om van een uitgekiende selectie van kortfilms te genieten. ‘Klassiekers’ van het slapstickgenie Charlie Chaplin worden hierbij afgewisseld met beloftevol eindwerk van net-afgestudeerde filmstudenten (de precieze programmering en het tijdsschema hangt in de Oemtata uit). Soms grappig, soms ontroerend, vaak inventief, altijd eigenzinnig. De bekende ingrediënten van Oemtapolis!
Straattheatercollectief Koekoek - 'Koekoek in Love'
Koekoek, het straattheatercollectief van Bij' De Vieze Gasten uit de Brugse Poort, brengt een woordeloze vertoning van de klassieker Romeo en Julia. De spelers zetten een masker op om William Shakespeares eeuwige verhaal van de vervloekte liefde uit te krijsen. Verwacht u aan een grotesk maskerspel, waarvan de onweerstaanbare liefde er af spat!
ONSMAGAZIJN
ONSMAGAZIJN bestaat uit het jonge kunstenaarsduo Toon Delanote & Charlotte Peys (°1987). Niet alleen verzorgde ONSMAGAZIJN de affiche van Oemta dell’arte 2013, het koppel is tijdens het kunstenfestival live aanwezig om alle performances neer te tekenen, krabbelen, knippen en plakken. Heeft u een optreden moeten missen? Dan maakt ONSMAGAZIJN dat voor u goed! Laat u verwonderen door hun eigenzinnige stijl, spontane observaties en kleurrijke randfiguren. U kan hun werk doorlopend bewonderen in het café.
http://onsmagazijn.tumblr.com / http://toondelanote.be / http://charlottepeys.be
Yasmine Buyck
Yasmine Buyck (°1988) is textielontwerper en interieurvormgever die in haar werk vertrekt vanuit fotomateriaal, grafische beelden en tekst. Door haar fascinatie voor tekenen, architectuur, fotografie en tekst, breekt ze met haar werk de grenzen af tussen beeld en stof. Aan de hand van collages, prenten, plaksels en schetsen bouwt ze verhalen. Haar patronen en rasters, opgebouwd met papier, plakband, graffiti of potlood, komen samen in een speels en humoristisch resultaat. Bron van inspiratie zijn kunstenaars als Raoul Hausman, Ellsworth Kelly en David Noonan.
Line Boogaerts
Line Boogaerts (°1986) doet het met vensters. Ze beschildert ramen als canvassen, gebruik makend van olieverf en allerhande kuismaterialen. Zo speelt ze met het feit dat mensen vaak de drang hebben om bij anderen binnen te kijken, maar tegelijkertijd hun eigen huis en omgeving afschermen van nieuwsgierige blikken. Bijzonder is dat ieder werk een locatieproject is: haar werk verschijnt uit het niets, gaat in dialoog met de omgeving en verdwijnt uiteindelijk dankzij zeepsop en spons. Enkel videobeelden getuigen nog van haar passage. Line studeert aan het HISK en stelde onder meer tentoon in de Budascoop in Kortrijk en bij die Zukunft en de Vooruit in Gent.
http://lineboogaerts.hi-ka-sk.be
Sofie Van Aelbroeck
Sofie Van Aelbroeck (°1987) studeerde mode aan het KASK in Gent en deed stages bij de eigenzinnige Mexicaanse kunstenares Margarita Cabrera en de Deense modeontwerper Henrik Vibskov. Momenteel vervolledigt ze de opleiding Mixed Media aan de prestigieuze Royal College of Arts in Londen. Sofie is gefascineerd door alles wat leeft en beweegt. Haar stoffen komen letterlijk tot leven en onthullen de fundamentele kwaliteiten en eigenschappen
van materialen. Niet zelden uit zich dit in hilarische en speelse creaturen, waar je als kijker alleen maar om kan glimlachen.
Jérome
Jérome werd ooit geboren als keurige Gentse dokterszoon Edouard De Prez, maar sinds zijn eerste hit ‘Gele Fiets’ verraadt niets nog zijn afkomst. De hit waarin de student zijn innige band met de typische Gentse studentenfiets bezingt, betekende zijn doorbraak in het alternatieve Gentse hiphopmilieu. Gewapend met ghettoblaster en bloemetjeszwemshort veroverde Jérome al menig vrouwelijk studentenhart. Na ‘Gele Fiets’ verstevigde Jérome zijn repertoire en zijn cultstatus met hits als ‘Doe een dutje’, ‘ma fak’ en de recente instant classic ‘wadde’. Wat begon als een gimmick op het vrij podium van de faculteit taal- en letterkunde groeide uit tot een topperformance die zelfs de vooruit laat volstromen met uitzinnige fans. Zijn twee cd’s ‘de sleutel van de game’ en ‘welkom in chillegem’ onderstrepen zijn talent voor hilarische lyrics in zot gangster-stijl. Dankzij talloze optredens in het Meetjeslandse heeft Jérome intussen ook bij de greppeschijters en peirdewusten een meer dan trouwe fanbase opgebouwd. Wadde? Dadde!
https://www.facebook.com/jeromederapper
Erop los naaien met Jenka
Naaiprinses Jenka houdt de hele dag met haar naaimasjien halt op kunstenfestival Oemta dell’arte. Haar bedoeling? Uw oude stoffen een nieuwe bestemming geven. Ze maakt van uw gescheurde jeans een handige pennenzak, herstelt uw kapotte teddybeer tot een griezelige nachtvriend of maakt een geldbuidel van een versleten vestzak. Laat je betoveren door Jenka’s wonderlijke handen in de tuin van café Oemtata! Wedden dat u onmiddellijk een stuk van uw t-shirt scheurt?
Four Aces Guitar Quartet
(Inti De maet, Matthieu De Ruyte, Bart Venken en Stein Verrelst)
Het 'Four Aces Guitar Quartet' staat voor vier mannen, vier gitaren en alle gevolgen die deze combinatie met zich meebrengt. Dit Belgisch gitaarensemble werd gek genoeg gevormd in Duitsland toen de leden elkaar tegen het lijf liepen op het 'Iserlohn Guitar Festival' en besloten er bij hun terugkeer in België samen 'een muzikale lap op te geven'. Hun eerste concert speelden ze in 2009 en algauw volgden meerdere concerten doorheen het Vlaamse landschap en enkele passages op radio 'Klara'. Daarnaast gaven ze concerten in Nederland, Duitsland en Frankrijk. Het kwartet had de eer masterclass te volgen bij grootmeesters als Pepe Romero, Alvaro Pierri en Laura Young en het podium te delen met gitarist en Grammy-winnaar Andrew York (Los Angeles Guitar Quartet). Het 'Four Aces Guitar Quartet' brengt een ode aan het oude, een knipoog naar het bekende en een ontdekkingsreis door het nieuwe. Met werken van o.a. Luigi Boccherini, Maurice Ravel, Dusan Bogdanovic en Paulo Bellinatti wordt het publiek getrakteerd op een muzikale wereldreis waarin speelsheid, interactie en vier gitaren centraal staan.
"jazz- en pop-ensembles van de Kunstacademie Eeklo"
Sharp11-flat9 (7 muzikanten) spelen hedendaagse jazzmuziek van belgische en internationale sterren. Met Kurt Van den Bunder, Walter Maas, Nancy Overmeire, Joost Goethals, Frank De Lange, Sebastiaan Heirman en Thomas Blondeel.
The triad kings (6 muzikanten) spelen stukken van The Rolling Stones, Frank Zappa en jazzklassiekers. Met Cas Minten, Nora Minten, Hannah De Beir, Sander De Nijs, Hannes Bruggeman en Thomas Blondeel.
Frank & the daltons (7 muzikanten) hun repertorium bestaat uit nummers zoals: 'Georgia on my mind, I feel good, Blue monk, mambo calliënte etc. Met Japser De Greve, Jasmijn Eeckhout, Kees de Zeeuw, Guy Claes, Ann Verhaeghe, Frank D'hont en Gilles Remerie.
Erotischefabels: Frank Adam en Lode Vercampt
Frank Adam schrijft absurde fabels, romans, poëzie, teksten voor theater, radio en opera. Hij maakt en speelt zelf theater. Niet zelden gaat hij daarbij intens in dialoog met de muziek. Zijn werk is filosofisch getint, ernstig-absurd, geestig-ontroerend. De afgelopen jaren valt het veelvuldig in de prijzen. Zijn theaterstuk Aleksej (HETPALEIS) werd bekroond met de Prijs Letterkunde Dramatische Kunst van de Provincie West-Vlaanderen 2010 en geselecteerd voor het Vlaams Theaterfestival 2011, de Duitse Kaas & Kappes Stückepool 2011 en European Theatre Today 2012 (beste theaterstukken van 42 Europese landen). Frank Adam is de auteur die met Confidenties aan een ezelsoor het genre van de fabel voor volwassenen nieuw leven inblaast. Samen met de cellist Lode Vercampt brengt Frank op Oemta Dell’Arte enkele erotische fabels: een staaltje van theatervakmanschap: meeslepend, verrassend, ironisch, filosofisch absurd, fantasievol en een tikje stout, maar nooit vulgair: al deze ingrediënten zijn perfect gedoseerd en maken van deze Erotische fabels een heerlijk gerecht met een hoog rodeoortjesgehalte.
Lode Vercampt is geschoold als klassiek cellist. Hij deelde het podium met Gorki, Jo Lemaire, Johan Verminnen en Dirk Blanchard. Hij speelde en schreef muziek voor verschillende theaterproducties van onder andere Het Muziek Lod, Villanella, Het Net, Kunstencentrum Vooruit en de Beursschouwburg waarvan de reisvoorstellingen hem naar diverse locaties in Amerika, Japan, Europa en Taiwan brachten. Balancerend tussen klassieke muziek en vrije improvisatie speelt hij momenteel met verschillende formaties in binnen- en buitenland.
Eva Goethals
Meester in de beeldende kunsten (keramiek/glas – keuzeatelier analoge fotografie)aan de Hoge School voor Wetenschap & Kunst Sint-Lucas. Exposeerde reeds op tal van tentoonstellingen in Vlaanderen.
Eva toont op Oemta dell’Arte de 4 koerstruien die ze ontworpen heeft voor de wielerwedstrijd de driedaagse van West-Vlaanderen 2012 met als thema een prelude voor de herdenking van den Grooten Oorlog.
- De gele trui (leiderstrui): voorstelling van de zandzakjes uit de Dodengang in Diksmuide, symboliek van de lichtgele klei
- De witte trui (jongerentrui) : voorstelling van het kerkhof in Vladslo waar de zoon van Käte Kollwitz ligt begraven, symboliek voor de vele jonge soldaten die sneuvelden.
- De rode trui (knelpuntentrui) : voorstelling van de papaver, het wereldwijd gekende symbool van WO 1.
- De groene trui (puntentrui) voorstelling van de grasvlakte onder de Ijzertoren, vlakte waar zoveel mensen het leven lieten.
Peter Audenaert
(° 10 april 1965)
Na zijn opleiding (Sint Lucas, Gent) hield hij zich enkele jaren onledig met schilderen en tekenen. Eeen behoefte aan driedimensionaliteit bracht hem tot het maken van kleine installaties met poppen. Het liefdevol mismeesteren van dat speelgoed beviel hem wonderwel maar één ding miste hij nog in zijn werk: ritme en beweging. Die vond hij in het videowerk dat hij de laatste jaren maakt (voornamelijk visuals en animatie)
Kunst Evergem
Cultuurcentrum Evergem had sinds 2001 een abonnement met spaartegoed op Kunst in Huis, de organisatie die zowel voor privépersonen als bedrijven kunstwerken uitleent. In 2010 werd het abonnement stopgezet en via het spaartegoed werden enkele werken aangekocht.
1. Liliane Vertessen – Lust for Life
Liliane Vertessen fotografeert zichzelf in erotisch geladen poses en mise-en-scènes. Zij assembleerde haar foto's in zwartlederen en bespijkerde frames, bewerkte haar beeltenis met fluorescerende verf en bracht er neonlicht-accenten en flarden tekst op aan (zoals ‘Liliane is here for you’ en ‘Piano me’). Dit uitdagend fotowerk speelde perfect in op een publieke taboesfeer, en allerlei verhalen werden verzonnen om haar uiteindelijke drijfveren te achterhalen. Geleidelijk evolueerde haar werk naar het sculpturale: de foto's werden gemonteerd in fake-decors, die als het ware een monumentale vereringcultus voor de vrouw vormen. Zuilen in imitatiemarmer, decoratieve spiegels, neonlicht, satijn en draperieën omkaderen haar quasi in trance verkerende zelfportretten: de verleiding van het theater der leegte is hiermee compleet... Vertessen gunt ons een voyeuristische blik in haar droomwereld, die vaak subversieve fantasieën concreet zichtbaar maakt. (Luk Lambrecht)
2. Koen Vos – Schilderij ‘Echo’s double image’
Kunst is marketing. Marketing is fake. Vergeet de grote verhalen. Waarheid is bedrog. Laat het niet voor u vertellen. Gebruik zelf uw woorden. Vernietig het gezegde. Vernietig de regels. Vergeet de canon. Verlos u van logica. Spreek een eigen taal. Zeg het contract op. Stap uit de rij. Zoek de grensgebieden op. Streef naar het nulpunt. Vergeet de publiek opinie. Veracht de mode. Schuw het applaus. Verlos u van het icoon. Verbrand de aura. Vernietig de mythe. Geniet zonder dogma’s. Neem uw verbeelding in eigen handen.
3. Sophie Martens – Atelier 27.04.09
In haar schilderijen beeldt Sophie Martens voornamelijk de persoon in relatie tot zijn omgeving uit, alsook zijn perceptie van die omgeving. Het is immers alleen via waarneming en gewaarwording dat de relatie van de mens tot de wereld tot stand komt. Sophie Martens interesseert zich voor het beeld dat overblijft na de subjectieve waarneming. Het beeld waar de emoties hun stempel al op gedrukt hebben. Het resulteert in een soort droombeelden. Alles lijkt vertrouwd, maar je kunt het niet duiden.
4. Rik Soenen – Aankomst
Rik Soenen werd geboren in 1962 in Roeselare en volgde een opleiding beeldende kunsten aan Sint-Lucas. De laatste jaren heeft hij zich gefocust rond een bepaald thema die hij tot op het bot tracht te onderzoeken en hij doet dit door een volledige reeks werken te maken rond dit thema. Dergelijke thema’s vond hij meestal in zijn naaste omgeving. Aan de basis van die thema’s ligt het kijken naar de werkelijkheid zoals ze zich aandient. Banale objecten die bijvoorbeeld in het straatbeeld verankerd zijn zoals reclameborden, verkeersborden, schotelantennes krijgen bij Rik Soenen een andere dimensie wanneer hij deze, onder invloed van zijn impressies, vastlegt op doek. Als toeschouwer kent men dergelijke beelden zeer goed maar men verdringt ze meestal omdat men ze door hun banaliteit lelijk vindt. Doordat de kunstenaar nu fragmenten van deze werkelijkheid in welbepaalde composities op doek heeft gezet wordt de toeschouwer in de mogelijkheid gebracht om zijn kijken te herevalueren. (Peter Bral)
5. Fred Bervoets – Z.T.
Bervoets’ taferelen, die nu eens ontstaan uit een kleine schets vluchtig op een envelop gemaakt of op een papiertje dat binnen zijn handbereik ligt, dan weer op hun beurt dienstdoen voor een werk (schilderij of ets) op groot formaat, zijn als het ware en in zekere zin zelfportretten, waarin de humor en zelfrelativering nooit ontbreken en steeds indringend aanwezig zijn. De kunstenaar haalt de inspiratie voor zijn etsen die als een expressieve, krachtige en onontkoombare écriture automatique lijken te zijn ontstaan in de roes van het leven en de dagelijksheid, uit zichzelf en/of uit zijn directe leefomgeving, maar ook uit de act van het schilderen en de weldaad van de creatie zelf. Als een condition humaine. Hoewel het toeval in zijn werk belangrijk is, betekent dit niet dat zijn werk een toevalligheid is. Vertrekkende van bijvoorbeeld een zinkplaat die buiten heeft gelegen en zo te veel is geoxideerd, gebruikt de kunstenaar dit gegegeven. Want het is het toeval dat hem uitdaagt en op die manier inspireert. Het is de lijn, de beweging, een kleur, de textuur van het werk die hem brengt naar een andere lijn, beweging, kleur, textuur, of werk. Zelf verklaart Bervoets dat de boog niet steeds gespannen kan staan, en het is dan ook niet verwonderlijk dat deze boogschutter met pijlen op sommige van zijn werken schiet – zodat er op de juiste plekken treffende kleurplekken in het werk voorkomen, die het werk vervolmaken of net weer een opening aan de kunstenaar geven om het werk verder te voltooien. (Inge Braeckman)
6. Wladimir Moszowski – Brains gold out II
De artistieke zoektocht van Wlad Moszowski heeft een sterk autobiografisch karakter. In België geboren als zoon van geëmigreerde Oekraïense ouders, ervaart Moszowski de paradox Belg te zijn met een Oekraïense naam. Deze identiteitscrisis leidt tot de ervaring van een cultureel conflict; het onverzoenbare van twee uitersten. De kunst wordt zijn persoonlijk ritueel om deze persoonlijke en culturele dualiteit te overbruggen. De eeuwenoude wijsheid van de alchemie vormt daarbij zijn artistieke leidraad. Moszowski’s zoektocht naar zijn identiteit en zijn plaats als mens en kunstenaar neemt de gedaante aan van een complex totaalkunstwerk, een persoonlijke mythologie. Alchemistische begrippen als separatio en coniunctio (scheiden en samenvoegen van de elementen om een ultieme eenheid te bereiken) worden door Moszowski conceptueel en beeldend vertaald in teksten, tekeningen en ruimtelijke installaties (Johan Pas)